Przejrzałam całą zawartość szafki,nic innego nie znalazłam.Położyłam wszystko na miejsce i ruszyłam do kolejnego regału.Nathan podszedł do szafki i wziął do ręki książkę.Dzisiaj "Godne polecenia":
Polecam wam:robienie zdjec. Na prawde, nic tak ostatnio mnie nie wciagnelo jak robienie zdjec moim starym aparatem.
Film:Gnijaca panna mloda
Ksiazka: Zaćmienie
Tak. Jestem fanka sagi Zmierzch,ta czesc jest moja ulubiona.
Ostatnia"rzecz" która polecam to...ZIMA. Juz tak bardzo nie mogę się jej doczekac ze nawet zapomnialam ze Jeszcze pomiedzy latem a zima jest jesie. Bardzo lubie snieg,chlodno i caly ten klimat.
Dzis post krotki,ale dlatego ze szykuje się cos wielkiego.
Ahoy
Panna Izabella
Tak latwo mozna stracic przyjazn... Nie dbalam o przyjazn ktora spadla mi jak z nieba i teraz mam. Mam,mialam. Nie wiem. Dbajcie o przyjaznie. Ja nie wyobrazam sobie zycia bez tych dwoch osob. Kocham was,po prostu. Moze malo,moze duzo. Nie wiem.
Monolog,monologiem. Czuje ze jedno podkniecie może rozwalic cale moje zycie.
Zaraz zaczynam nauke w liceum. Jak poszlam do gimnazjum ludzie zarzucali mi ze się zmienilam. Boje sie ze jak pojde do nowej szkoly,strace wszystko. Przez moja zmiane w zachowaniu boje się ze cofne wszystko co teoretycznie wywalczylam teraz. Czuje ze moj mozg zaraz eksploduje. Tyle się dzisiaj wydarzylo. Popelniam blad za bledem. Nienawidze...siebie. Po prostu. Nienawidze. Nie chodzi tu o wyglad,jakies kompleksy zwiazane z wlosami,cialem itp. Chodzi o psychike. O to jak postepuje,nie oto jak wygladam.
Znowu boje sie i boje się. Znowu strach i strach. Strach kieruje moim zyciem. Tak bylo,jest i bedzie.
Panna Izabella
Nastepnego dnia obudzil mnie Nathan jak szykowal się na zajecia. Za cicho to on nie byl. Podnioslam się dopiero jak on wyszedl z mieszkania. Ubralam się szybko i postanowilam ze rozejrze sie troche po mieszkaniu. Dom nie byl wielki wiec nie zajelo mi to zbyt duzo czasu. Zauwazylam ze maja mnostwo zdjec,są wszedzie. Na kazdej polce,szafce itp. Ale dziwne jest to ze zdjecia są dosyc nowe. Zazwyczaj przedstawiaja Nathana i Leo sprzed 4-5 lat. Ani jednego zdjecia jak byli mali. No nic,moze takie zdjecia mieli pochowane w albumach tylko dla nich. Zjadlam szybkie sniadanie i zadzwonilam do Nathana:
-Co tam?
-Dzwonie żeby się zapytac za ile konczysz zajecia?
-Ym...powinienem byc w domu za jakas godzine,a co?
- To ja zamkne dom i pojde do siebie poszukac...
- Nie dajesz za wygrana co?
- Nie mam zamiaru siedziec z zalozonymi rekami.
- No okej i tak wiem ze cie nie powstrzymam.
- Racja. To do zobaczenia.
-Czesc.
Jak powiedzialam tak zrobilam. Bez gipsu czulam jakbym latala a nie chodzila. Pod moim domem znalazlam się chwile pozniej. Ale nie moglam do niego wejsc. Szarpalam się z drzwiami dobre kilka minut. Nic z tego. Ktos zmienil zamki. Wiec ktos tu byl. Ale cos mi mowilo ze to nie moja mama.
HELOŁ kochani. Podjelam decyzje ze kontynuuje opowiadania. Prosilo mnie oto kilka osob wiec zabralam się do pracy i oto jest. Bede sie starala aby rozdzialy pojawialy się co poniedzialek. Ucze się systematycznosci. Zdjecia do rozdzialow bede dodawala w miare mozliwosci.
Hejka naklejka!
Az zawialo Multim. Nie wiem nie wiem nie wiem jak to bedzie ziooom.. dobra wracamy do normalnosci.
Tak wiem,nie bylo postow. Ajm soł sori. Dwa powody. Jeden brak jakiegokolwiek pomyslu na to czym bym się moglq podzielic. A drugie przesiadywalam w szpitalu. O tym popisze w pozniejszych postach. Juz wrocilam wszystko ok wiec no. Dziele się z wami zdjeciami. Dlugo zastanawialam się czy sie nimi z wami podzielic. Bo widac tam moja mordke. No ale dodaje,niech strace :). Zdjecia wykonane przez A. Jak widzicie po moich minach nie nadaje się na modelke czy cos. Dzisiaj bardzo pozytywny dzien. Po dwoch miesiach z pracy za granica wrocil moj wujek. Kooocham! Tak sie cieszylam ze masakra. Potem oczywiście roleczki (nie sama). Pozniej grill i odpoczynek. Calkiem niezle się teraz dzieje zauwazylam. Duzo mam tutaj Jeszcze do popisania. Duzo tematow i w ogóle. Rozkrecam się,tak mysle.
Kończę Kończę. Mam nadzieje ze zdjeciami nie strasze. I przepraszam za jakosc i rozmiarowke. Nie mam pojecia jak to wyjdzie bo pisze na tablecie ale może nie az tak zle.
Ahoy kamraci.
Panna Izabella
Czy macie taka osobe o ktorej mozecie powiedziec ze jest pierwsza która was zranila? Ja mam. Jeszcze smutniejsze jest to ze jest to osoba z mojej bliskiej rodziny. Od 11 roku zycia zadaje sobie pytanie: Co zrobilam nie tak? Ale dopiero teraz zaczynam myslec ze ja nie jestem temu winna. Osoba o ktorej pisze byla dla mnie na swoj sposob autorytetem,wzorem. Potem po prostu się wyprowadzila. Teraz widze ja trzy razy w roku,kiedys widywalam co tydzien. Do dzis pamietam ten dzien kiedy uslyszalam :.... wyprowadzila się,nie wiedzialas? Nie,nie wiedzialam. Teraz nie chce wiedziec nic o niej. Przez te lata nauczylam sie zyc bez niej. Wczoraj znowu przyjechala,ale ja mialam inne plany i nie mialam zamiaru z nich rezygnowac. Nawet przez chwile nie pomyslalam żeby isc za nia a zostawic osobe która nigdy mnie nie zawiodla (A). Mialysmy się potem zdzwonic i Jeszcze na chwile zobaczyc. Jak się potem dowiedzialam nie bylo jej nawet u mnie w domu,nie przyszla nawet do mojej siostry,a jest jej chrzestna.
Rada: nie trac czasu na kogos kto nie ma czasu dla ciebie.
Ahoy
Panna Izabella
Przestan się bac,przestan sie bac,przestan się..bac
Bo nigdy nie osiagniesz tego co chcesz
"Przestan myslec,zacznij dzialac"
*Dodane by zmotywowac sama siebie"
No wlasnie,pogubiona. Wczoraj nie dodalam posta i dzisiaj od rana mialam takiw wyrzuty sumienia. Dopiero potem,gdy zostalam na chwile sama zaczelam się zastanawiac co ja robie? Wlasnie tego mialam uniknac. Pisze dla siebie,ten blog jest dla mnie. Caly czas to sobie powtarzam. A wiec dlaczego czuje tak ogromne przywiazanie? Prosze,zrozumcie ze nie bede pisala posta tylko po to aby byl codziennie. Ja prosze was o zrozumienie? Nie. Przepraszam. To ja to musze zrozumiec,nie wy.
Mam w glowie pelno pomyslow by jakos ozywic to miejsce. Ale nie wiem czy jakikolwiek się tu pojawi. Wszystkie mieszaja się ze soba i nie wiem co wybrac,co bedzie lepsze,co was zadowoli.
Post krotki i mieszany. Dziękuje i przepraszam.
Ahoy
Dzisiaj do godziny 14 byłam pełna strachu.Kotłowałam go w sobie,ponieważ byłam u babci i nie chciałam pokazywać,że coś jest nie tak.Zawsze tak robię.Udaję,że wszystko jest 10/10,aby nie było pytań,kazań,opowiadań że powinnam się cieszyć,a nie dołować.Ja jestem tego świadoma,ale wiecie.Często tak jest i często się nad tym zastanawiam.Wiem,że Bóg dał nam wolną wolę itp,ale czemu właśnie tak rzadko i tak mało osób dostrzega to piękno,które nas otacza? Cały czas narzekamy na ...sytuacje w rodzinie,na brak pieniędzy,brak przyjaźni,miłości,na sytuacje zdrowotne. Czemu nie widzimy piękna,albo dostrzegamy je o wiele za późno?To trudne,trudne do wyjaśnienia,do zrozumienia. Ja dopiero teraz zaczynam dostrzegać ile mądrości dały mi niektóre znajomości z ludźmi. Każdy człowiek wnosi w nasze życie coś nowego. Każda zmiana,chociaż myślimy czasami,że to najgorsze co nas spotkało również uczy nas niesamowicie wiele.Wczoraj dziekowalam wam za 600 wyswietlen,za to dzisiaj na samym poczatku chce wam bardzo bardzo podziekowac za 700 juz!
Teraz caly moj dzien. Dzien zaczal się po 14,poniewaz wczesniej nie robilam nic wartego uwagi. Po 14 ponownie wyszlam na rolki z A i jak zawsze bylo super. Niestety po niecalych dwoch godzinach pojawil sie deszcz i musielismy znikac do domow. Po tym jak pierwsze kropelki deszczu zaczely spadac na ziemie juz automatycznie zepsul mi się humor,ale coz,pogody nie zmienisz. Na szczescie po 18 z powrotem wyszlam tym razem juz bez rolek,bo po takim czasie jazdy nogi troszke sie zmeczyly. Razem z A napisalismy do przyjaciela i spotkalismy się w super miejscu. Po jakims czasie dolaczyl kolejny kolega i juz byla cala paczka smiechu i zabawy. Zawsze doprowadzaja mnie do lez,oczywiście ze smiechu. Są miedzy nami gorsze i lepsze dni,ale chyba jak w kazdej przyjazni. Super jest miec takich przyjaciol. Mam nadzieje ze wkrotce zobaczymy się w takim samym skladzie i bedzie tak samo super i smiesznie jak dzisiaj,chociaz nie wiem czy bardziej się da :D.
Na sam wieczor zabralam mojego psa na spacer i odrazu pozalowalam ze nie zabralam ze soba aparatu. Na srodku drogi siedzial piekny,duzy zajac. I siedzial na tyle dlugo ze udaloby mi się zrobic mu idealne zdjecie. No coz,może nastepnym razem mi się poszczesci.
Mam nadzieje ze wasz dzien tez byl udany.
Pozdrawiam moich przyjaciol jestescie super
Ps. Jestem lamusem
Panna Izabella
 |
| Zdjęcie niestety nie zrobione moim aparatem. |
Trzynasty,ale wcale nie pechowy post.
Tyle osob skrzywdzilam,tyle rzeczy zaluje. Bardzo,tak jak wiele osob chcialabym się cofnac w czasie. Nie chodzi tu oto żeby się cofnac do momentu urodzin czy 10 lat wstecz. Mi wystarczyl by rok. Cofnac się do lata 2015. I nie pozwolic by wszystko się zepsulo. Niczego tak nie zaluje jak tego co dzialo sie potem. To ja to wszystko zaniedbalam,ja to wszystko zepsulam. Dlaczego jest tak,ze kiedy cos stracimy dopiero wtedy zaczynamy to doceniac? Czuje ze nie powinnam czekac na kolejna szanse. Dostalam ich juz za wiele. Staram się,ale wiem ze zniszczylam twoje zaufanie do mojej osoby. Staram się naprawic cos co zepsulo się chyba bezpowrotnie. Placze,umieram powoli bez szansy. Szansy na co? Szansy na bycie znow u twojego boku.
Ahoy.
******
W sumie to ten post mial nie powstac,ale ktos bardzo dla mnie wazny mnie prosil wiec no dobrze.
Przeraza mnie falszywosc ludzi. Tak. Wiem to trudny,bardzo trudny temat,ale może uda mi się to jakos ogarnac. Kazdy z nas naklada tyle masek,jest falszywy. Ale u mnie jest tak ze wszystko musi miec jakis powod. Dlaczego ludzie są falszywi? Dlaczego tak udaja? Boli mnie to. Wzlaszcza ze bardzo mocno tego niedawno doswiatczylam. Niby zapomnialam,ale nadal jakas malusienka czastka mnie czeka na to ze okaze sie to jednym wielkim nieporozumieniem. Ktos oszukal mnie,zranil. Przez niego teraz nie umiem ufac. Nie ufam tak samo jak wczesniej. Potrzebuje duzo czasu by zaufac. Oczywiście wierze i nie raz doswiatczylam prawdziwej przyjazni,ale moja rada? Uwazajcie na ludzi. Bo niektorzy są z wami tak po prostu,a jak zaczyna im byc w tej relacji niewygodnie,znikaja. Zamiast jak czlowiek wyjasnic sytuacje,uwazaja ze tak bedzie lepiej. Mysla o sobie bo to im bedzie lepiej.
Ludzi sie nie zmieni,musimy z nimi zyc. Kocham i pozdrawiam moich przyjaciol,ktorzy trwaja ze mn na dobre i na zle. Pozdrawiam tez osobe która juz nie tylko lubie, a cos o wiele wiele wiecej. Tak wiem ze to wiesz,ae ja lubie się powtarzac.
Ahoy
*********************************************************
Pomyslalam sobie ze wow fajnie mam juz prawie 300 wyswietlen. Potem naplynela mysl,ze przeciez gdybym byla dobra w tym co robie wyswietlen byloby wiecej. Ale po co mi wyswietlenia? Nie chce żeby ten blog sluzyl hm tylko temu żeby duzo ludzi wchodzilo,czytalo i wychodzilo. Nie,ten blog jest dla mnie. Dzieki niemu mogę wyrzucic z siebie to co się we mnie kotluje. Dzieki niemu mogę pozbyc się ten drugiej czesci mojej osobowosci.
Nienawidze swojej niesmialosci. Dlaczego tak trudno mowie o uczuciach? Mogę tylko pisac. Poprzez pisanie wyrazam siebie. Nie umiem rozmawiac,boje sie ludzi,boje sie uczuc. Tylko kiedy pisze czuje sie wolna. Tak bylo,jest i bedzie. Dlugopis to czesc mnie. Tu jestem szczera,tu mogę byc soba.
Wrazliwosc jest dobra. Lubie w sobie to ze jestem wrazliwa. Osoba która nie jest wrazliwa na innych jest..bezuczuciowa? Niewiem czy dobrze ze tak mysle,ale tak jest. Placze bardzo czesto,nie umiem byc obojetna. Niby w dzien jestem silniejsza,usmiechnieta,zabawna. Wieczor to moja pora. Pora wylewania lez. Pora na smutki i natlok mysli. Czasami te mysli mnie przytlaczaja,dusza,lecz potem zaczynam rozumiem ze po prostu taka jestem. Muszw zaczac się tolerowac. Taka jaka jestem. Mow sobie ze jest dobrze,a tak bedzie.
Bransoletka z kotwica to najpiekniejszy prezent. Ten post jest troche pogmatwany,ale wolny.
Ahoy
*********************************************************
Wow 10 post. Fajnie. Dzisiaj może troche o strachu,zwlaszcza który panuje w jednej mojej relacji. Nie umiwm tego ujac w slowa,wiec postanawiam napisac. Jezeli cos tu bedzie niezrozumiale,przepraszam.
Mozw myslisz ze przez ten czas cos sie zmienilo,cos zrozumialam czy jakos tak. Otoz nic sie nie zmienilo. Strach kieruje naszym zyciem. Nie zauwazyles tego? Boimy się bo bedziemy się ranic. Ludzie rania się codziennie,ciagle,od zawsze. Rodzina,przyjaciele,malzenstwo,znajomi. Wszyscy i zawsze. Czy to oznacza ze my musimy tak trwac? To rozdziera mnie od srodka,ale czekam,wewnetrznie się rozsypuje,ale nie naciskam. Bo to chyba tak wyglada milosc. Kocham cie nad zycie i czekac bede wciaz. Wiem ze dam rade bo dla ciebiw wszystko ale gdy w koncu wybuchne,czy bede umiala zliczyc straty? Nie chce zyc w strachu ze cos pojdzie nie tak. Chce zyc! Chce zyc...chce zyc z toba.
Rzeczywiscie troche malo o strachu. Ale uwolnilam to z siebie,a temu mial sluzyc blog. Moja wlasna swiatynia mysli.
Ahoy
********************************************************
Jaki piekny dzisia dzien. Serce me raduje się..haha nawet nie wiedzialam ze to mi się zrymuje. Druga polowa mnie wrocila. Jakby ktos nie umial laczyc faktow to stad ta moja radosc. Druga sprawa to ta,ze pomagam mamie w sprzataniu calego domu. Czy wasi rodzice tez w trakcie swojego urlopu zaczynaja robic rzeczy ktore mecza ich Jeszcze bardziej niz sama praca od ktorej w koncu wzieli sobie wolne? Ja tego nie rozumiem. Żeby chociaz w ciagu tego przykladowo dwutygodniowych wakacji miec choc cztery dni dla siebie. Nie ma takiej opcji! Ja musze zrobic to,to i to,a lista ta wydluza sie z dnia na dzien. Koniec jest taki ze czujemy się bardziej zmeczeni pod koniec urlopu niz na samym jego poczatku. Czasami serio mam wrazenie,ze w niektorych sytuacjach to my jestesmy madrzejsi od naszych starszych porucznikow. Lubie to okreslenie :)
Wesoly post w wesoly dzien. Zycze wam takiego samego wesolego dnia a nawet tygodnia. A może calego zycia? Nieee nie zapedzajmy się tak daleko.
Best song of a day: Rita Ora-Coming home
Teraz i tu Ahoy
******************************************
